Литмир - Электронная Библиотека

Anastasiya Kolendo-Smirnova

Super narzędzie dla psychologa – metaforyczne karty asocjacyjne

PODSTAWOWE SPOSOBY PRACY Z METAFORYCZNYMI KARTAMI ASOCJACYJNYMI

WPROWADZENIE

Metaforyczne karty asocjacyjne powstały ze współpracy psychoterapeuty i artysty. Pierwsza talia metaforycznych kart asocjacyjnych została stworzona w 1975 roku przez Ely Ramana, kanadyjskiego profesora sztuki. Chciał wynieść sztukę z galerii i przybliżyć ją ludziom. Ta talia kart otrzymała nazwę „OH” (wykrzyknik, w języku angielskim wyrażający zdziwienie). Wspólnie z psychoterapeutą Joe Schlichterem opracowano zasady i wytyczne korzystania z kart jako narzędzia psychologicznego.

Główną zasadą działania kart metaforycznych jest to, że są one przewodnikiem do pracy z naszą nieświadomością. Każda osoba widzi na obrazie na karcie tylko własną osobistą interpretację rysunku.

Stąd pierwsza i podstawowa zasada pracy z kartami metaforycznymi: nigdy nie przedstawiaj swojej interpretacji innej osobie!

Jeśli zapytam osobę, czy chce iść do instytutu na ekonomistę? Odpowie mi swoją świadomością: „Tak, oczywiście, to dobry zawód, moi rodzice są ekonomistami, oczywiście chcę iść na te studia”. Potem mogę poprosić go, aby zadał sobie to samo pytanie i wyciągnął kartę, a to, co zobaczy na karcie, będzie odpowiedzią jego nieświadomości i nagle na karcie widzi osobę w kajdanach i rozumie, że naprawdę czuje się związany przez obowiązek wstąpić na uczelnię ekonomiczną i wewnętrznie go to krępuje i obciąża, ale nie jest gotów przyznać się do tego sam przed sobą, ponieważ z logicznego punktu widzenia decyzja została podjęta bardzo dobrze i słusznie. Jego nieświadomość może uważać inaczej. Może przekazać mu swoje postrzeganie tej sytuacji, zarówno poprzez zmysły, jak i poprzez pracę z kartami metaforycznymi. Jeśli dana osoba stłumi wszystkie uczucia i nie chce słuchać nieświadomości, możliwe jest, że wkrótce przemówi do niego przez ciało, a mianowicie chorobę… jest to przykład działania metaforycznych kart asocjacyjnych. To jest ich główny cel, aby być przewodnikiem w pracy z nieświadomością. Istnieją techniki, a nawet talii, gdzie praca ze świadomością jest przeprowadzana dość szeroko, ale ich głównym celem jest wywołanie tej reakcji „Och!”, to znaczy rodzaj nowego zrozumienia, którego wcześniej nie było.

Rozumiejąc tę ważną zasadę, możesz przekształcić wszystko, co jest pod ręką, w metaforyczne karty. Zarówno obrazy w książce lub czasopiśmie, jak i obrazy w muzeum lub widok z okna. Główną rzeczą, którą robimy w pracy z kartami, jest zadawanie prawidłowych pytań nieświadomości i otrzymywanie od niej odpowiedzi.

Na przykład: Jeśli pójdę na studia ekonomiczne, jak będę się czuł? Zadaj sobie pytanie i spójrz na mapę, zdjęcie, przez okno, w lewo, na stronę 10 czasopisma itp. Tam osoba zobaczy swoją osobistą interpretację, całkowicie swoją odpowiedź od swojej nieświadomości.

Ważne jest, aby najpierw zadać pytanie, a następnie otworzyć kartę, aby uzyskać ten efekt „Och!” Nie możesz natychmiast otworzyć pięciu kart, a następnie powiedzieć, co i gdzie się odczuwa.

Czasami ludzie, co zdarza się rzadko, nie do końca rozumieją, jak pracować z kartami, więc muszą krótko podsumować powyższe i pokazać prosty przykład techniki (wybierając spośród tych, które pojawią się później), aby to wyjaśnić.

Istnieje wiele odmian metaforycznych kart asocjacyjnych, wymienię pewne grupy, w które można je łączyć w dalszej części książki.

TALIE PORTRETOWE

Talie portretowe to talii przedstawiające ludzie albo w pełni wzrostu, albo tylko ich twarze.

Na przykład „Persona”, „Personita” Autor: Moritz Egetmeyer, „Osoby” Autor: Ju. Demidova

Zasadniczo głównym celem tych talii jest praca ze stanami, emocjami, podosobowościami i relacjami.

Techniki z jedną kartą

Jedna karta z talii portretów dobrze sprawdza się z prognozami, jeśli to zrobię, poczuję się jak… lub z kartami pomocnikami.

Przykład. Człowiek nie wie, czy powinien zrobić coś, co zaplanował. Z talii portretowej wyjmuję kartę zakrytą z pytaniem, jak się poczuję, jeśli to zrobię…? Opisuję osobę, którą zobaczył na karcie.

Jeśli ma nierozwiązaną sytuację, w której potrzebna jest wskazówka, porada, nowe spojrzenie na problem. Wyjąć kartę zakrytą. I opisać osobę na karcie odpowiadając na następne pytania:

Jaki jest nastrój tej osoby?

Kim on jest?

Co on teraz myśli?

Co robił, zanim zaczęliśmy go opisywać?

Ile ma lat i co robi w życiu?

Gdyby dowiedział się o Twoim problemie, co by ci powiedział?

Dlaczego uważa, że należy to zrobić?

Dlaczego i po co mi ta karta?

Można wybrać inną kartę w przypadku, gdy dana osoba musi z kimś porozmawiać. Coś do powiedzenia, coś do omówienia. Na przykład kobieta chce porozmawiać ze swoją pracowniczką, że jej zachowanie nie odpowiada jej, ale nie może zebrać się na odwagę, by zrobić to w rzeczywistości, całkiem możliwe jest wybranie karty i przećwiczenie rozmowy w ten sposób. Jakby odgrywając rozmowę z kartą. Następnie karta zostanie wybrana otwarta, aby była jak najbardziej podobna do osoby, którą symbolizuje. W trakcie pracy inne talie prawdopodobnie zostaną włączone do tej komunikacji, aby wypełnić klienta zasobem i wybrać właściwe zachowanie w tej sytuacji z talii uniwersalnych.

Techniki z dwiema kartami

Dwie karty to zazwyczaj praca z konfliktem interpersonalnym lub wewnątrz osobowości.

Będziemy pracować z dwiema kartami zakrytymi z talii portretowej, wyciągając je na przemian w przypadku dylematu. Jakim będę, jeśli to zrobię? A jakim będę, jeśli tego nie zrobię? Jaki będę, jeśli to wybiorę i jaki będę, jeśli wybiorę tamto?

Główne techniki wykonywane przez dwie karty to zbliżenie lub oddalenie. To znaczy, kiedy albo łączymy karty razem, albo odsuwamy je od siebie.

Zbliżenia potrzebujemy, gdy musimy rozwiązać konflikt interpersonalny lub intrapersonalny.

Na przykład dziewczyna pokłóciła się ze swoim chłopakiem. Sugerujemy, aby otworzyła dwie karty, z których jedna symbolizuje ją a inna jej chłopaka.

Albo klient jednocześnie chce i nie chce zmieniać pracy. Prosimy go, aby wyciągnął dwie karty zakryte (można również wybrać otwarte), które będą oznaczać dwie jego podosobowości, tę część, która chce zmienić pracę oraz tę, która nie chcę.

W podobny sposób wybieramy dwie karty, dla każdego takiego zapytania, a naszym celem jest technika, aby zbliżyć karty jak najbliżej siebie. Na początku techniki umieść je daleko od siebie na stole, zgodnie z odczuciami klienta co do tego, jak bardzo są od siebie w tej chwili.

Zbliżenie kart ze sobą odbywa się w ten sposób:

Najpierw każda karta jest opisana osobno, a raczej osoba na niej widniejąca. Jaki on jest, co odczuwa? Czego chce? Jaki jest jego nastrój itp. W ten sposób karta jest aktywowana. Oznacza to, że nieświadomość łączy tę kartę z tym, co przez to rozumiemy.

Następnie osoba odpowiada albo od siebie, albo w imieniu pierwszej z kart na takie pytania: jak wyglądają te dwie osoby? Czym się od siebie różnią?

Jeśli klient odpowiada we własnym imieniu, a nie w imieniu karty (obie opcje są dopuszczalne) – to po odpowiedzi powinien poczuć i powiedzieć, czy teraz karty mogą się fizycznie zbliżyć? Czy można je przesunąć trochę do siebie?

Jeśli klient odpowiada w imieniu karty, to musi najpierw odpowiedzieć w imieniu jednej, potem w imieniu drugiej karty na te dwa pytania, a następnie klient określa, czy jest już gotów je teraz trochę przybliżyć.

W ten sposób prace trwają, dopóki karty nie znajdą się blisko siebie. W przypadku rozwiązania konfliktu zewnętrznego można je pozostawić w ten sposób. W przypadku konfliktu wewnętrznego możesz położyć jedną kartę pod drugą i opisać uczucia związane z górną kartą, a następnie zamienić je i opisać uczucia w ten sam sposób. Następnie możesz znaleźć w talii nową otwartą kartę, symbolizującą osobę, która wyszła z tych dwóch. I na tym skończyć.

1
{"b":"793944","o":1}