Edik sırıtarak cevap verdi:

  - Bir şakacı tanıyordum. Daha doğrusu, bir değil. Oyunlarda ve filmlerde böyle çekimler vardı!

  Kale kapıları yeniden açıldı. Bu sefer içlerinden daha büyük canavarlar çıkıyor. Hatta emeklemek için eğildiler.

  Bu durumda yürüyen robotlar!

  Dahi çocuk haykırdı:

  - Evangelion !

  Kız şaşkınlıkla sordu:

  - Ne?

  Edik gülümseyerek açıkladı:

  - Bu animasyon dizisi geldiğim gezegende çekildi. Ve orada da büyük robotlar vardı!

  Adala, şunları kaydetti:

  Gezegeniniz harika. Bir keresinde iki yüzden fazla ülkeniz olduğunu söylemiştiniz.

  Oğlan iç çekerek cevap verdi:

  Evet, ne yazık ki öyle.

  Kız inanamayarak sordu:

  - Ve ne yazık ki neden? Belki de şans eseri. Çünkü bir gezegende bu kadar çok ülke ve kültüre sahip olmak harika!

  Edik cevap verdi:

  - HAYIR! Çok havalı değil. İnsanlar çok sık kavga eder ve yumruklarını kullanır. Yani, farklı ülkelerin çok sık çatıştığını ve birbirlerine füze fırlattığını söylemek istedim.

  Adala içini çekerek şunları söyledi:

  - Evet...

  Savaşçı çocuk kararlı bir şekilde sözünü bitirdi:

  - Rezalet! O zamana kadar, robotlarla başlayalım!

  Ve elektronik canavarlar çıktı ve aslında bir düzine. Ve o kadar çok silahları var ki bütün bir şehri yok edebilirler.

  Edik, şunları kaydetti:

  - Burada onlara karşı farklı bir yaklaşıma ihtiyacımız var.

  Ve çocuk cebinden antenli küçük bir cihaz çıkardı.

  Kız şaşkınlıkla sordu:

  - Ne olduğunu?

  Edik gülümseyerek cevap verdi:

  - Hızlı ama yıkıcı virüslerin taşıyıcısı!

  Adala tweet attı:

  - Ah, ne virüsler, virüsler- virüsler !

  çocuk düzeltti

  - HAYIR! Amacımız iyiyi korumak ve insanlara, Saikallara ve hatta robotlarına zarar vermemek!

  Ve dahi çocuk, sonlandırıcılara doğru görünmez bir ışın ateşledi.

  Robotlar ve diğerleriyle ilgili filmleri hatırladım. Ve burada gelişmiş ışının aynı olduğunu iddia edemezsiniz.

  dokuz katlı bir bina büyüklüğünde , kirişli büyük robotların etrafından dolaştı. Ve başardı. Burada sonlandırıcılardan biri aniden dondu ve alçalmaya başladı. Ve onun arkasında bir tane daha.

  Çocuk gülümseyerek şarkı söyledi:

  Fal Saati -

  Oyun zamanı!

  Fal Saati -

  Bu saati kaçırmamaya çalışın!

  Robotların nasıl donup düştüğünü, tozları kaldırdığını ve levhalara çarptıklarında kırık parçaları saçtığını izleyen kız şunları kaydetti:

  Evet, teknik!

  Eddie gülümseyerek başını salladı.

  - Evet, yeniden yapılanma döneminde teknoloji her şeydir!

  Adala cevap verdi:

  - HAYIR! İnsanlar ve personel her şeye karar verir! Ve aynı zamanda, hepsi değil!

  Kız ayrıca cebinden rubik küpüne benzer bir şey çıkardı ve onu döndürmeye başladı.

  Terminatör robotlar tekrar çarpıştı ve parıldayan ve titreyen bütün bir ışık ağı onları sardı. Ve sonra savaş araçları parçalanmaya ve küçük parçalara ayrılmaya başladı. Bu da patladı ve parçalar, bir hokey yıldızının sopasının ezici darbesinin altına düşen bir buz kütlesi gibi uçtu.

  Adala düzeltmeyi yaptı ve şunları söyledi:

  - Şimdi birkaç dakikalığına görünmez olabiliriz!

  Dahi çocuk cevap verdi:

  - En mükemmel cihaz değil, kızılötesi ışıkta görünür olacağız. Hadi, akortu ben yapsam iyi olur.

  O sırada çiftin arkasından bir ses duyuldu. Dövüş kıyafetleri içindeki erkekler ve kızlar ortaya çıktı. Sadece bir düzine vardı ve en azından görünüşte bir çiftten daha yaşlı değillerdi . Ama aynı zamanda çocukların oldukça iyi silahları var. Lazer silahları, patlatıcılar, yok etme minik bezelye bombaları. Evet, buradaki adamlar açıkça basit değil. Evet ve sanal savaşlarda eğitildi !

  Eddie haykırdı:

  - Beyler dikkatli olun yoksa vurulursunuz! Burada savaş giysilerinizi delip geçebilecek silahlar var.

  Savaşçı çocuklar uzandı. Havada ışık huzmeleri belirdi ve lazer topları ateşlendi.