Вось яшчэ адзін з лінкораѓ пачынае, палаючы рассыпацца, нібы велізарны дыяметрам у шырыню праліва Ламанш карабель складзены з аблітых бензінам костак даміно. Аб стратах з ліку зоркалётаѓ мяльчэй няма чаго і казаць. Кааліцыя замежнікаѓ відавочна пасуе, мабыць найноѓшая зброя стэлзанаѓ - гравіяплазма, якая выпускаецца, літаральна шакавала касмічныя войскі некалькіх сотняѓ імперый.
Генгір Воѓк кіруе агнём, рухаючы ѓ вызначаным парадку пальцам далоні перад сканарам. Вонкава стэлзан генерал адной зоркі падобны на магутнага багатырскага складання чалавека з твар юнака, больш за ѓсё прыдатнага для нацысцкага плаката - "праѓдзівы арыец". Агрэсіѓна-прыгожы хлопец, але гэта злая прыгажосць - Люцыпара. Стэлзан злосна шчэрыцца, наносячы ѓдары. Ён адчувае разгубленасць разнамаснага зброду, які сабраѓся з некалькіх галактык. Ну, няхай яны яшчэ мацней саб'юцца ѓ кучу, узмоцняць паніку. Калі ѓ бой уступяць асноѓныя сілы Пурпурнога Сузор'я, будзе пераможны, радасны для адных і найсумней для іншых канец.
Кааліцыя дзейнічае некалькі хаатычна, замест арганізаванага адпору, малазразумелыя манеѓры, вось нават два грос-лінкоры не гледзячы на касмічныя адлегласці, аслепнуѓшы, паплылі насустрач адзін аднаму, пасля з грукатам, з дапамогай гравітацыйных хваляѓ, хваравіта аддаючым у вушах блізка змешчаных байцоѓ.
Унутры іх ламаліся перагародкі, сміналіся баявыя аддзяленні, казарменныя каюты, трэніровачныя і забаѓляльныя залы. Адбывалася гэта ѓсё з хуткасцю прыліву, досыць хутка, каб пазбавіць шанцаѓ на выратаванне, але ѓсё ж пакутліва павольна, даючы шанец мільёнам якія трапілі ѓ пастку жывых істот адчуць кашмарны страх перад няѓмольнай смерцю.
Вось графіня расы Фэе, вельмі падобная на букецік фіялкі з ружовымі ѓ залацістых завітушках жабінымі лапкамі, прымае пакутлівую смерць, спавядаючыся... Свайму баявому выпраменьвальніку. Галаграма кампутара чытае малітвы і ва ѓдарным тэмпе адпускае грахі. Такая рэлігія гэта гламурнай нацыі, твая высокатэхналагічная зброя выконвае ролю святара, так лічыцца толькі кібернетычны інтэлект, валодае дастатковай святасцю і бязгрэшнасцю, каб служыць пасярэднікам паміж жывым арганізмам і Усявышнім Богам. Апошнімі словамі святара-выпраменьвальніка сталі:
- Свет не пазбаѓлены любаты, але ѓ ахвяру Богу не прыносяць мярзота!
Ліра Велімара стройная і атлетычная паліцы каманды ѓ адмысловым рэжыме, сціснутага маѓленчага кода які грае дваякую ролю. Шчыта які шыфруе ад магчымых праслуховак каманды, і які паскарае перадачу распараджэнняѓ, маготелепатический імпульс.
Крэйсеры, эсмінцы, брыганціны, і нават адна касмаматка, гэта пашкоджаныя або татальна знішчаныя яе зоркалётам суда. Ліра лагічна адзначае:
- Адвага можа кампенсаваць недастатковую вывучку, але ніколі вывучка не кампенсуе адвагі!
Іх грэйфер ужо амаль да мяжы апусціѓ тэрмакваркавую энергію (пакуль яшчэ яе ѓжыванне так не зусім) рэактара і з трывогай чакае каманды. Знішчаны ѓжо многія сотні тысяч варожых караблёѓ асноѓных класаѓ, бітва адбываецца на найшырэйшым фронце.
Загад аддадзены, яны паспяшаліся, арганізавана адступіць, каб зноѓ зарадзіцца на грузавых станцыях - спецыяльных кантэйнерах-зоркалётах.
А Гіпермаршал Вялікая дубіна кінуѓ у бітву новыя сілы:
У прыватнасці яго асабісты флагман ультра-лінкор "Булава"
Далей высунуліся два іншых волата "Вярхоѓны Туз" і "Чырвоная правіца". Яны разгортваліся дзясяткамі тысяч вялікіх і маленькі гармат і выпраменьвальнікаѓ. Над імі мігцела некалькі ахоѓных пластоѓ: гравіяматрыца, магапрасторавыя палі (якія прапускаюць матэрыю толькі ѓ адным кірунку), сілавы адбівальнік. Усе кібернетычныя прыборы працавалі на падузроѓневай гіперплазме, што надавала ѓстойлівасць да перашкод. Адначасова ѓ ход ішлі велізарныя радары, якія самі стваралі электроніцы суперніка езуіцкія загваздкі.
Пасыпаліся вывяржэнні апорныя смерць... Тры гмахі імкнуліся разысціся шырэй, каб максімальна эфектыѓна нішчыць суперніка. Яны практычна непаражальныя, нібы шаравая маланка, пралятаючы, спальвае які пырхае ѓ космасе таполевы пух, такога і іх смяротнае ѓздзеянне на зоркалёты іншаземцаѓ. Прымушаючы іх у паніцы адыходзіць. Па вакууме рассейваюцца незлічоныя падобныя на дзіцячыя каляровыя пілюлькі выратавальныя модулі. Стэлзаны пакуль не іх не зважаюць, потым можна будзе дабіць. Яны таксама нясуць, праѓда, нікчэмна малыя ѓ параѓнанні з супернікам страты.
Але пры гэтым на палаючых зоркалётах, няма штурханіны і панікі. Эвакуацыя праходзіць вельмі зладжана, нібы гэта не жывыя арганізмы, а біяробаты. Мала таго яшчэ нібы ѓ насмешку над смерцю суправаджаецца бравымі песнямі.
А вось і грэйфер Ліры Велімары: такі спецносьбіт гравітацыйнай плазмы, які апынуѓся нечаканым па анігіляцыйнай моцы. Зарадка прайшла маментальна і зноѓ у бой.
Зоркалёт набірае, максімальны разгон, Ліра нават прытрымліваецца за стабілізатар, каб не ѓпасці на спіну. Яшчэ вельмі яркія, доѓгія і густыя валасы раздзімаюцца ад патокаѓ сустрэчнага паветра.
Цяжка паверыць, што гэтай дзяѓчынцы-багатырцы ѓжо стукнула дзвесце цыклаѓ. Наколькі ѓ яе свежы і чысты твар, рухомы то з лютым выразам, то наадварот анёльскім або гуллівым. Шмат у яе за плячыма бітваѓ, але ніколі здавалася, яна ад іх не стоміцца. Кожны новы бой гэта нешта асаблівае, са сваім невымоѓным па прыгажосці і насычанасці малюнкам.
Вось і зараз у іх найноѓшая па прынцыпе дзеяння зброя, супраць якой ворагу наѓрад ці ѓдасца знайсці эфектыѓную абарону, ва ѓсякім разе, да канчатковай перамогі Стэлзаната.
Як бездапаможны дрэдноут расы Тызт. Аслеплы, які губляе арыенціры. Круціцца пушчаным атлетам дыскам, што праз пару імгненняѓ яго складовыя часткі распыліліся па прасторах галактыкі. Або чарговая няшчасная ахвяра, адразу тры якія гінулі ѓ абдымках гравіяплазмы мінаносцаѓ, трымцяць якія падобныя на рыбак караблікі як хлопчыкі.
Генерал Уладзімір Крамар, карэктуючы навядзенне выпраменьвальнікаѓ (і не без поспеху, ад новага спапялёнага крэйсера засталіся толькі манаблочныя палачкі), са шкадаваннем адзначыѓ:
- Забіць лёгка, уваскрэсіць цяжка, а без гвалту пражыць наогул немагчыма!
Ліра, кіруючы сваёй зорным скакуном, разраджаны чарговы паток разбурэння, і гледзячы як перароблены з грузавога транспарту карабель, таксама аблытваецца плазменнай сеткай, пазначыла:
