Dokuz yaşındaydı. Hala açık kahverengi, gevşek ve ince ve hareketli belinde oynayan bol saçlar; konuşan gözler; seslerimizin sahip olmadığı biraz melankolik aksan; Babamın evinden çıkarken çektiğim görüntü böyleydi: O üzücü günün sabahında, annemin pencerelerinin asmalarının altında böyle bir görüntüydü.

Geceleri Emma masaya gelmek için kapımı çaldı. Gözyaşlarının izlerini gizlemek için yüzümü yıkadım ve gecikmemi mazur görmek için elbiselerimi değiştirdim.

Mary yemek odasında değildi ve boşuna, mesleklerinin normalden daha uzun süre oyalanmasına neden olduğunu hayal ettim. Babamın boş bir koltuk olduğunu fark ederek, onu istedi ve Emma, o öğleden sonra başının ağrıdığını ve zaten uyuduğunu söyleyerek onu mazur gördü. Etkilenmemeye çalıştım; Ve sohbeti keyifli hale getirmek için her türlü çabayı göstererek, az önce ziyaret ettiğimiz çiftliklerde bulduğum tüm gelişmelerden coşkuyla bahsettim. Ama hepsi işe yaramazdı: babam benden daha yorgundu ve erken emekli oldu; Emma ve annem çocukları yatağa yatırmak ve Maria'nın nasıl olduğunu görmek için kalktılar, aynı şükran duygusuna şaşırmadan teşekkür ettim.

Emma yemek odasına dönse de, akşam yemeğinden sonra uzun sürmedi. Kart oyunlarına katılmam konusunda ısrar eden Philip ve Heloise, gözlerimi uykulu olmakla suçladılar. Ertesi gün dağa kadar bana eşlik etmek için annemden boşuna izin istemişti, bu yüzden hoşnutsuzlukla geri çekildi.

Odamda meditasyon yaparken, Meryem'in çektiği acının nedenini tahmin ettiğimi sanıyordum. Varışımdan sonra odadan nasıl çıktığımı ve gizli aksanının üzerimde bıraktığı izlenimin, bir duyguyu bastıran birine özgü bilgelik eksikliğiyle cevap vermeme nasıl neden olduğunu hatırladım. Üzüntüsünün kökenini zaten bildiği için, ondan bir af elde etmek için bin can verirdi; Ama şüphe ruhumun kargaşasını şiddetlendirmeye başladı. Meryem'in sevgisinden şüphe ediyordum. Neden kalbim onun aynı şehitliğe maruz kaldığına inanmaya çalışıyor diye düşündüm? Beni bu kadar güzelliğe, bu kadar masumiyete sahip olmaya layık görmeyin. Beni onun için sevgisinin nesnesi olarak kendime inanma noktasına kadar şaşırtan o gururu yüzüme fırlat, sadece bir kız kardeş olarak sevgisini hak ediyordum. Deliliğim içinde daha az dehşetle, neredeyse zevkle, bir sonraki seyahatim hakkında düşündüm.

Ertesi gün şafakta kalktım. Doğu'ya doğru, merkezi dağ silsilesinin tepeciklerini betimleyen parıltılar, üzerinde yarım daire şeklinde yaldızlanmış, uzaklaşmak ve kaybolmak için birbirlerinden salınan bazı hafif bulutlar. Vadinin yeşil pampaları ve ormanları mavimsi bir camdan ve bunların ortasında bazı beyaz kulübeler, spiral halinde yükselen taze yanmış dağların dumanları ve bir zamanlar bir nehrin isyanları gibi görünüyordu. Batı'nın dağ silsilesi, kıvrımları ve göğüsleriyle, sislerle örtülmüş dahilerin elleriyle merkezlerinden sarkan koyu mavi kadife pelerinlerini andırıyordu. Penceremin önünde, bahçedeki ağaçların gül çalıları ve yaprakları, yapraklarına ve çiçeklerine parlayan çiyleri dökmeye gelecek ilk esintilerden korkuyor gibiydi. Hepimiz bunu üzücü buldum. Av tüfeğini aldım: Arka ayakları üzerinde oturan, bana bakan, alnı aşırı dikkatle buruşmuş, ilk emri bekleyen şefkatli Mayo'ya işaret ettim; Ve taş çitten atlayarak dağ yoluna girdim. İçeri girdiğimde, onu gecenin son auralarının okşamaları altında taze ve titreyen buldum. Balıkçıllar horozlarını terk ettiler, uçuşlarında güneşi gümüşleştiren dalgalı çizgiler oluşturdular, rüzgarın kaprislerine terk edilmiş kurdeleler gibi. Komşu mısır tarlalarına gitmek için guaduales'ten çok sayıda papağan sürüsü yükseldi; Ve Diostedé günü dağların kalbinden gelen hüzünlü ve monoton şarkısıyla karşıladı.

Nehrin tepelik ovasına, altı yıl önce birçok kez yaptığım aynı yoldan indim. Selinin gök gürültüsü artıyordu ve kısa bir süre sonra akıntıları keşfettikten kısa bir süre sonra, atlayışlarda acele ederken aceleci davranarak, içlerinde kaynar köpüklere dönüştü, durgun sularda kristalin ve pürüzsüz, her zaman peluş yosun kayalarından oluşan bir yatakta yuvarlandı, kıyıda iracales, eğrelti otları ve sarı saplı sazlıklar, ipeksi tüyler ve mor tohum yatakları ile sınırlandı.

Beni kasırganın şişman bir sedirle oluşturduğu köprünün ortasında, bir zamanlar geçtiğim yerde durdurun. Çıtalarından sarkan parazitik çiçekler ve mavi, yanardöner çanlar ayaklarımdan dalgalarda sallanmaya başladı. Coşkulu ve kibirli bir bitki örtüsü nehri uzun boylu tonozlarla kapladı ve içinden terk edilmiş bir Hint tapınağının kırık çatısında olduğu gibi yükselen güneşin bazı ışınlarına nüfuz etti. May, az önce ayrıldığım bankada korkakça uludu ve benim teşvikimle, o gün benden karşılama ziyaretinin ödenmesini bekleyen yaşlı Yusuf'un mülkiyetine giden yolu hemen önümden geçirerek, fantastik köprünün üzerinden geçmeye karar verdi.

Küçük bir eğimli ve karanlık yamaçtan sonra ve dağcının son yıkımlarının kuru ormanlık alanlarından atladıktan sonra, kendimi sebzelerle dolu meydanda buldum, oradan yeşil tepelerin ortasında bulunan ve görünüşte yok edilemez ormanların arasında bıraktığım küçük evi sigara içerken gördüm. Boyut ve renk bakımından güzel olan inekler, buzağılarını arayan mercanın kapısında kükredi. Evcil kuşlar sabah rasyonunu alan bir kargaşa içindeydi; Çiftçilerin baltasına saygı duyan yakındaki palmiye ağaçlarında, gürültülü orioller asılı yuvalarında sallandılar ve böyle hoş bir heyecanın ortasında, bazen mangalından ve bir sapanla donanmış olan kuşçunun keskin çığlığı duyuldu, mısır tarlasında çırpınan aç Amerika papağanlarını korkuttu.

Antioquia'nın köpekleri havlayarak ona varışımı haber verdiler. Onlardan korkan Mayo bana yaklaştı mohíno. Joseph benimle buluşmak için dışarı çıktı, bir elinde balta, diğer elinde şapka.

Küçük ev çalışkanlığı, ekonomiyi ve temizliği kınadı: her şey rustikti, ama rahatça düzenlenmişti ve her şey yerindeydi. Evin mükemmel bir şekilde süpürülmüş, etrafta guadua kapları, kamış paspaslar ve ayı derileri ile kaplı, azizleri temsil eden ve ağartılmamış duvarlara turuncu dikenlerle tutturulmuş bazı aydınlatılmış kağıt baskılar, sağda ve solda Yusuf'un karısının ve kızların yatak odası vardı. Küçük bastondan oluşan ve aynı bitkinin yapraklarının çatısına sahip mutfak, maydanoz, papatya, pennyroyal ve fesleğenin aromalarını karıştırdığı bir huertecillo ile evden ayrıldı.

Kadınlar normalden daha düzgün giyinmiş gibiydi. Kızlar, Lucía ve Tránsito, mor zaraza pettikatları ve siyah örgü ile sınırlanmış dantel golalı çok beyaz gömlekler giyiyorlardı, altında tespihlerinin bir kısmını ve opal renkli cam ampullerin boğucularını saklıyorlardı. Kalın ve jet renkli saçlarının örgüleri, çıplak, bakımlı ve huzursuz ayakların en ufak bir hareketinde sırtlarında oynuyordu. Benimle çok çekingen konuştular; ve bunu fark ederek onları cesaretlendiren babalarıydı: "Aynı çocuk Efraim değil mi, çünkü okuldan bilge ve zaten genç geliyor?" Sonra daha neşeli ve gülümseyen oldular: şairlerin ve kadınların hayal gücünde güçlü, çocuk oyunlarının anılarıyla dostane bir şekilde bağlandık. Yaşlılıkla birlikte Yusuf'un fizyonomisi çok şey kazanmıştı: Sakalını bırakmamasına rağmen, yüzünde, doğduğu ülkenin iyi ahlaklı büyüklerinin hemen hemen hepsinde olduğu gibi, Kutsal Kitap'a uygun bir şey vardı: gri ve bol bir saç, kızarmış ve geniş alnını gölgeledi ve gülümsemeleri ruhun huzurunu ortaya çıkardı. Yıllar boyunca verdiği mücadelede ondan daha mutlu olan karısı Luisa, elbisesinde Antiokist tarzda bir şeyler tuttu ve sürekli neşesi, onun kaderinden memnun olduğunun anlaşılmasını sağladı.

Yusuf beni nehre götürdü ve ekinlerinden ve avlarından bahsetti, ben de kendimi küçük bir şelale oluşturan suların atıldığı diaphanous durgun suya daldırdım. Döndüğümüzde evdeki tek masada servis edilen kışkırtıcı öğle yemeğini bulduk. Mısır her yerdeydi: sırlı toprak tabaklarda servis edilen köstebek çorbasında ve masa örtüsüne dağılmış altın arepalarda. Mutfak eşyalarının tek çatal bıçak takımı beyaz tabağımın üzerinden geçti ve mavi ile kenarlandı.